- çürümek
- гнить, портиться, разлагаться
İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük. В.И. Макаров. 2005.
İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük. В.И. Макаров. 2005.
çürümek — nsz 1) Genellikle mikroorganizmaların etkisiyle, kimyasal değişikliğe uğrayarak bozulup dağılmak Sen toprakta çürürsün canım kardeşim / Ben ayakta. B. R. Eyuboğlu 2) Sağlamlığını, dayanıklılığını yitirmek Onun gelişine kadar da kağşamış, çürümüş … Çağatay Osmanlı Sözlük
bertilmek — nsz, hlk. 1) İncinmek, burkulmak Sağ kolumdaki bir lif, o zaman bertilip kopmuş olmalıydı. N. Eray 2) Berelenmek, yaralanmak 3) Morarmak, çürümek … Çağatay Osmanlı Sözlük
çürüme — is. Çürümek işi … Çağatay Osmanlı Sözlük
çürüyüvermek — nsz Çabucak veya ansızın çürümek … Çağatay Osmanlı Sözlük
eprimek — nsz, hlk. 1) Bozulmak, ekşiyip çürümek 2) Yemiş dura dura olgunlaşmak, yumuşamak 3) Erimek Piyanonun solmuş ve eprimiş mor kadifeden şamdanlıkları vardı. A. Kulin … Çağatay Osmanlı Sözlük
sası kokmak — yiyecek bozulmak, çürümek … Çağatay Osmanlı Sözlük
tefessüh etmek — 1) çürümek, kokuşmak 2) mec. kişi, toplum vb. özelliğini, niteliğini yitirerek bozulmak, kokuşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
turfa olmak — değerini yitirmek, çürümek Turfa oldu artık eski felsefe. Y. Z. Ortaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
tebâh olmak — 1. yok olmak. 2. yıkılmak. 3. bozulmak, çürümek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
tefessüh — (A.) [ ﺦﺴﻔﺕ ] çürüme, çürüyerek dağılma. ♦ tefessüh etmek çürümek, çürüyerek dağılmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
çirimak — kurumak, boruşmak, çürümek … Çağatay Osmanlı Sözlük